chmurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, chmurzyćrzę, chmurzyćrzy {{/stl 8}}– nachmurzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, chmurzyćrzę, chmurzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ściągając, marszcząc, nadawać czemuś posępny, ponury, groźny wygląd : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chmurzyć — czoło zob. czoło 1 … Słownik frazeologiczny
chmurzyć — ndk VIb, chmurzyćrzę, chmurzyćrzysz, chmurz, chmurzyćrzył 1. rzad. «pokrywać chmurami; zachmurzać» Nadciągająca burza chmurzyła niebo. 2. «czynić posępnym, chmurnym; zasępiać» Troski chmurzyły jej twarz. ◊ Chmurzyć czoło «marszczyć czoło na znak… … Słownik języka polskiego
chmurzyć się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, chmurzyć sięrzy się, chmurzyć sięrzyło się {{/stl 8}}{{stl 7}} o niebie: pokrywać się chmurami; zachmurzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo się chmurzy. Od zachodu się chmurzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chmurzyć się II – nachmurzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać wyrazem twarzy (np. marszcząc brwi, ściągając usta, zaciskając zęby) swoje niezadowolenie, zagniewanie, smutek, ponury nastrój; zasępiać się, gniewać się, dąsać się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chmurnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, chmurniećeję, chmurniećeje, chmurniećniał, chmurniećnieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić się chmurnym, zachmurzonym; chmurzyć się, zachmurzać się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… … Słownik frazeologiczny
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
począć — dk Xc, pocznę, poczniesz, pocznij, począł, poczęła, poczęli, poczęty poczynać ndk I, począćam, począćasz, począćają, począćaj, począćał, począćany 1. książk. «zacząć, rozpocząć» Począł padać deszcz. Począł zbierać się do wyjścia. Ogień, wiatr… … Słownik języka polskiego
kumurnytis — ×kumur̃nytis, ijasi, ijosi (l. chmurzyć się) 1. niauktis, blaustis: Kumur̃nijas kumur̃nijas iš vakarų, gal bus lietaus Pc. 2. nusiminti, graužtis: Jis kumur̃nijas, kad malkų dvaras neduoda J. kumurnytis; susikumurnyti … Dictionary of the Lithuanian Language
nachmurzyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}chmurzyć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
